ΧΡΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Σας καλωσορίζουμε στη σχολική μας γιορτή.
Μια γιορτή αφιερωμένη στην Ελευθερία, στην Αξιοπρέπεια, στον Ηρωισμό και στο Θαύμα που έζησε και έπραξε ένας λαός για τον οποίο แทงบอล είμαστε πολύ περήφανοι!
Σήμερα, 27 Οκτωβρίου, γιορτάζουμε και τιμούμε την ελληνική σημαία. Αύριο, 28 Οκτωβρίου, θυμόμαστε και τιμούμε το Έπος του 1940. Θα ξεκινήσουμε με ένα μικρό αφιέρωμα στο ιερό μας σύμβολο, τη σημαία μας.
Η πρώτη ελληνική σημαία με τον λευκό σταυρό σε γαλάζιο φόντο, σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε στη Μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκιάθο το 1807. Σε αυτή ορκίστηκαν οι αγωνιστές του 1821. Αυτή ήταν η επίσημη ελληνική σημαία μας ως το 1978.
Το 1978 η «ναυτική» σημαία αλλάζει και δίνει τη θέση της, σ’ αυτήν με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες ρίγες. Έχει σταυρό, που είναι το σύμβολο της Ορθόδοξης Ελλάδας και όλου του Ελληνισμού και εννιά γαλανόλευκες ρίγες. Εννιά! Όσες και οι συλλαβές του εθνικού επαναστατικού μας συνθήματος: «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ».
ΒΙΝΤΕΟ: Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ
Τι συνέβη όταν έφτασε ο πόλεμος στη χώρα μας;
Γιατί τον ονόμασαν Παγκόσμιο;
Μάλιστα δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο! Δεν είχαν χορτάσει πόλεμο οι λαοί μετά τον πρώτο Παγκόσμιο; Γιατί έπρεπε να γίνει και δεύτερος;
Θα προσπαθήσουμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Ο Χίτλερ έχει καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία καθώς και ο Μουσολίνι στην Ιταλία. Και οι δυο τους έχουν επιβάλει στους λαούς τους φασιστικά, δικτατορικά καθεστώτα.
Ο Φασισμός τους, απειλεί την ειρήνη. Τα σύννεφα του πολέμου σκεπάζουν τον ουρανό της Ευρώπης. Ο Χίτλερ εξοπλίζεται πυρετωδώς και δημιουργεί μια φοβερή πολεμική μηχανή και τον Σεπτέμβριο του 1939 επιτίθεται.
Αρχίζει ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος. Ο πιο αιματηρός πόλεμος που γνώρισε η ανθρωπότητα. Οι λαοί παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα! Ο γερμανικός στρατός προελαύνει. Η μία μετά την άλλη οι χώρες της Ευρώπης πέφτουν στα χέρια του Χίτλερ. Ο πόλεμος αυτός δεν είχε φτάσει ακόμα στην Ελλάδα μας. Από το καλοκαίρι του 1940 είχε αρχίσει όμως -δειλά και ύπουλα- να δίνει τα πρώτα του σημάδια. Ήταν 15 Αυγούστου του 1940 όταν στις 8.25΄ το πρωί και ενώ η λειτουργία είχε αρχίσει στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην «Παναγία της Τήνου», έγινε ο ύπουλος τορπιλισμός του καταδρομικού ΕΛΛΗ. Ήταν αγκυροβολημένο έξω από το λιμάνι της Τήνου. Συμμετείχε σημαιοστολισμένο στον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου. Μια ώρα και δεκαπέντε λεπτά μετά τον τορπιλισμό της, η ΕΛΛΗ βυθίστηκε Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία για την προέλευση των τορπιλών. Όλοι ήξεραν και γρήγορα το απέδειξαν κιόλας ότι πίσω από τη δειλή και άνανδρη αυτή ενέργεια κρύβονταν οι Ιταλοί. Ο διεθνής τύπος στιγμάτισε την ύπουλη ιταλική πράξη. Το έγκλημα αυτό βύθισε στη θλίψη τους Έλληνες, ενώ ταυτόχρονα τους γέμισε θυμό και ανέβασε στα ύψη τον πατριωτισμό τους. Περίπου δύο μήνες μετά στις 28 Οκτωβρίου 1940, ξημερώματα. οι σειρήνες του πολέμου ουρλιάζουν δαιμονισμένα. Οι καμπάνες ηχούν. Πόλεμος! Η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα. Ένα ρίγος διαπερνά τη ραχοκοκαλιά της Ελλάδας.
ΠΟΙΗΜΑ:ΞΑΝΑΝΘΙΣΑΝ ΟΙ ΔΑΦΝΕΣ: Απαγγέλει ο μαθητής Χαντσούλης Νέστορας
Φαίνεται πως ο Μουσολίνι δεν ήξερε καλή ιστορία. Δεν ήξερε πως τούτος ο λαός – ο μικρός, ο μέγας – γέννησε κι ανάθρεψε Μαραθωνομάχους και Σαλαμινομάχους, Κολοκοτρωναίους και Διάκους. Δεν ήξερε πως η ψυχή τούτου του λαού είναι αδούλωτη. Ψυχρό και θρασύ το τηλεγράφημα του Μουσολίνι: «Ανοίξτε τα σύνορά σας και παραδοθείτε». Ο λαός μας απαντά με μια μυριόστομη, αποφασιστική κραυγή: ΟΧΙ
«ΟΧΙ! ΟΧΙ, δε θα παραδοθούμε! ΟΧΙ, θα πολεμήσουμε και θα νικήσουμε!».
Οι Έλληνες φαντάροι – ατρόμητοι, γενναίοι – μάχονται αψηφώντας την αριθμητική υπεροχή του εχθρού, αψηφώντας τα χιόνια και τη φοβερή παγωνιά. Το χέρι τους κολλημένο στο ντουφέκι, το ντουφέκι συνέχεια του χεριού τους.
Ντουφέκι και κανόνι πάνω στα βουνά. Φροντίδα και αγάπη στις πολιτείες και στα χωριά. Τίποτα δεν έμεινε στάσιμο και αμέτοχο. Παντού γοργότρεχε σ’ όλων τα κορμιά καυτό το αίμα. Η χαρά έσμιγε με τον πόνο και γίνονταν αδέρφια.
ΠΟΙΗΜΑ: Η ΣΗΜΑΙΑ
Απαγγέλει ο μαθητής της Α ΄τάξης Κουτσιούμπας Θωμάς
Συνεχίζουμε τη μικρή μας γιορτή με το αφιέρωμά μας στο μεγάλο ΟΧΙ. Στο ΟΧΙ που βροντοφώναξαν οι Έλληνες την 28η Οκτωβρίου του 1940. Με αυτό το αφιέρωμα εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας σε όλους τους πρωταγωνιστές του 1940.
Αποδίδουμε ευγνωμοσύνη και ως άτομα και ως λαός. Ευγνωμοσύνη για την παλαιά αλλά και την πρόσφατη ιστορία μας.
Λαοί, που λησμονούν την ιστορία τους, είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό. Και ο λαός μας, δεν είναι γραφτό να αφανιστεί, γιατί τον σκεπάζει η Παναγία μας. Αυτή ,που τον σκέπασε και τότε στα βουνά της Αλβανίας. Αυτή, που την είδαν ολοζώντανη στα πεδία της μάχης να σκεπάζει τα παλικάρια μας. Κι όσοι επέζησαν, γύρισαν και διηγήθηκαν τα θαύματά της. Έλληνες και Γερμανοί.
Ο Θεός κατευθύνει την ιστορία του τόπου μας και αφήνει ζωντανά τα χνάρια της παρουσίας Του μέσα σ’ αυτήν. Όταν η ιστορία ισοδυναμεί με θαύμα, τότε χρέος μας ιερό είναι η ευγνωμοσύνη. Αύριο 28 Οκτωβρίου είναι η γιορτή της Αγίας Σκέπης. Την τιμούμε μαζί με το μεγάλο ΟΧΙ του ΄40
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΚΟΡΟΪΔΟ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ
Μέσα σ’ αυτόν τον κουρνιαχτό οι γυναίκες είναι πανταχού παρούσες: ως φαλαγγίτισσες και νοσηλεύτριες ή στην πρώτη γραμμή στα κακοτράχαλα και χιονισμένα βουνά της Πίνδου.
Αλλά και στα μετόπισθεν, κάνοντας ό,τι μπορούσαν και συχνά ξεπερνώντας τον εαυτό τους, για να βοηθήσουν, να εμψυχώσουν, να δυναμώσουν τους Έλληνες φαντάρους, τα παιδιά τους, τους άντρες τους, τους πατεράδες ή τα αδέρφια τους.
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ
Στα βουνά της Αλβανίας οι Έλληνες πολέμησαν και νίκησαν! Έγραψαν με ανεξίτηλα γράμματα το έπος του ΄40! Ο φασισμός του Μουσολίνι τσακίστηκε και κουρελιάστηκε στις κορφές και τα φαράγγια της Πίνδου.
Τη νίκη την κέρδισαν οι απλοί κάτοικοι των χωριών, με τις γυναίκες τους, ξωμάχοι, χτίστες και σιδεράδες. Τα γελαστά και χαρούμενα παιδιά, φοιτητές, στρατιώτες και ανθυπολοχαγοί, που όλοι τους ξέρανε καλά την ιστορία της πατρίδας μας.
Μια ιστορία που υμνήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένα έπος που γράφτηκε στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου κι έκανε τους ξένους να ομολογήσουν πως οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες, οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες.
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Ο ΕΦΕΔΡΟΣ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ
Όμως της Ελλάδας τα βάσανα και οι καημοί δεν έχουν τελειωμό. Νικημένος και ντροπιασμένος ο Μουσολίνι ζητάει τη βοήθεια του συμμάχου του, Χίτλερ. Ο φοβερός γερμανικός στρατός επιτίθεται από τα βόρεια σύνορα της πατρίδας μας.
Ο ελληνικός στρατός αντιστέκεται και πάλι γενναία, αλλά αποκαμωμένος και αποδυναμωμένος από τον πόλεμο κατά των Ιταλών αναγκάζεται να υποχωρήσει.
ΒΙΝΤΕΟ: Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ
Το μέτωπο καταρρέει. Η Ελλάδα στη σκλαβιά. Αρχίζει η μαύρη περίοδος της Κατοχής. Τέσσερα μαύρα χρόνια σκλαβιάς και μαρτυρίου για τον λαό μας.
Χιλιάδες πεθαίνουν από την πείνα και τη δυστυχία. Σε κανέναν δεν δείχνουν έλεος οι κατακτητές. Χιλιάδες νεκροί από τα εκτελεστικά αποσπάσματα των Γερμανών και των Ιταλών. Όλοι θυσία στο βωμό της λευτεριάς!
ΒΙΝΤΕΟ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΚΚΙΔΗΣ
Ο ελληνικός λαός μέσα από τα συντρίμμια του βρίσκει τη δύναμη να αντισταθεί. Στέκεται ορθός, γενναίος και περήφανος. Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις! Ξεσηκώνεται και γράφει καινούριο έπος, το έπος της Εθνικής Αντίστασης! Οι πράξεις αντίστασης, όμως, προκάλεσαν τα αντίποινα των κατακτητών.
Η τρομοκρατία, οι μαζικές εκτελέσεις, το κάψιμο ολόκληρων χωριών, όπως τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, το Μεσόβουνο, οι Πύργοι και η Κάνδανος, όλα υπήρξαν το βαρύ τίμημα της ελευθερίας.
Ο λαός μας αντιστέκεται και μέσα σ’ αυτό το πανηγύρι η νεολαία της πατρίδας μας δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη. Οργανώνεται και πρωτοστατεί στον αγώνα για τη λευτεριά. Ακόμα και μικρά παιδιά βρίσκουν τον τρόπο να επιβιώσουν μέσα στην Κατοχή και να βοηθήσουν τον αγώνα.
ΒΙΝΤΕΟ: Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΠΟΙΗΜΑ: ΤΟΥΤΟΣ Ο ΛΑΟΣ
Απαγγέλει η μαθήτρια της Β’ τάξης Παπαγεωργίου Χρύσα
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΜΕΛΑΧΡΙΝΕ ΝΑΠΟΛΙΤΑΝΟ
Οι Έλληνες πολέμησαν και νίκησαν. Λίγοι εναντίον πολλών! Αναρωτιέστε πώς; Ρωτήστε τους σωριασμένους κάλυκες στους προμαχώνες μας. Ρωτήστε τους λόφους των σκοτωμένων μας. Τις καρδιές που αγωνίστηκαν για την ελευθερία, που απαντούν περίτρανα με τη σιωπή τους, καλύτερα από όλα τα λαμπρά μνημεία της νίκης και τους λόγους των ρητόρων μας. ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΜΑΣ!
ΒΙΝΤΕΟ: Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ 40
ΠΟΙΗΜΑ: ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Απαγγέλει ο μαθητής της Β ΄τάξης Γιαβρούτας Κωνσταντίνος
Ξημέρωσε η μέρα της λευτεριάς! Ένα παράθυρο ανοίγει ξαφνικά. Δυο κορίτσια σκαρφαλώνουν πάνω στο περβάζι. βαστούν μια σημαία, θέλουν να την κρεμάσουν. Χαρούμενα την κυματίζουν και φωνάζουν: «Ελευθερία! Ελευθερία!» Τα ραδιόφωνα παίζουν τα εμβατήρια της νίκης. Ο έρημος δρόμος γιομίζει φωνές και σημαίες. «Είμαστε λεύτεροι, είμαστε λεύτεροι!» Όμορφος που’ ναι ο κόσμος!
Ανδρείοι σεις, που πολεμήσατε και πέσατε με δόξα, όταν θέλουν οι Έλληνες να καυχηθούνε:
«Τέτοιους βγάζει το έθνος μας!» θα λένε και έτσι θαυμάσιος θα είναι ο έπαινός σας.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς μας!
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές της λευτεριάς!
ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
